Hoe vertel ik mijn kinderen wat kanker is?

Nadat u zelf eerst de diagnose heeft moeten verwerken, komt u al snel op het punt waarbij u zich afvraagt hoe u uw (klein)kind(eren) gaat uitleggen wat er aan de hand is. Hierbij is het van belang dat u altijd open en eerlijk bent in het geven van de informatie over uw ziekte. Kinderen hebben een vertrouwensband met hun ouders, en/of opa en oma. Daarom is het belangrijk dat zij van u zelf horen wat er aan de hand is en niet van iemand anders. Uit onderzoek blijkt dat u dit het beste zo snel mogelijk kan doen.

Kinderen zijn erg gevoelig voor emoties en voelen snel aan dat er iets mis is binnen het gezin. Ze hebben een fantasierijk leven en kunnen zelfs schuldgevoelens gaan ontwikkelen als de communicatie verstoord is, of als informatie achterwege wordt gelaten. Het voordeel van uw (klein)kind(eren) zelf inlichten is dan ook dat u meteen kunt inspringen op de reacties, zoals boosheid of verdriet op dat moment. Kinderen passen zich ook weer snel aan. Het ene moment zijn ze verdrietig en het andere moment weer vrolijk aan het spelen. Het is heel belangrijk het kind ook “kind te laten zijn”. Geef daarom de informatie gedoseerd en vertel alleen wat op dat moment van belang is voor u en uw gezin.

Hoe de reactie van uw (klein)kind(eren) ook is: blijf praten. Luister naar wat uw (klein)kind(eren) u te zeggen heeft en observeer de emoties en hoe het dagelijkse ritme verloopt of juist verandert. Wees open, maar belast het (klein)kind niet met allerlei details.

Neem uw (klein)kind(eren) een keer mee (op afspraak) naar het spreekuur met de arts of life coach, bezoek een informatiemiddag die georganiseerd wordt door het Oncologie Centrum en het ZRTI (zie kindermiddag),of lees samen boeken en bekijk websites. Een leerkracht die u vertrouwt op school inlichten is ook een tip. Of misschien wil uw (klein)kind wel in de klas delen wat er aan de hand is.