Adrie kreeg drie jaar geleden te maken met spontane heupbreuken. Zonder te vallen brak zij zowel haar linker- als rechterheup en bleek later ook nog een heupkop kapot te zijn. Uit onderzoek bleek het om de ziekte van Kahler te gaan, een vorm van beenmergkanker.
Immunotherapie
In het Bravis Oncologie Centrum kreeg Adrie voor het eerst chemo toegediend. “Daarna kwam Lonneke in beeld”, vertelt ze met een glimlach. “Mevrouw Priem krijgt immunotherapie”, licht de oncologieverpleegkundige toe. “Daar kun je een reactie op krijgen. Daarom wordt de eerste kuur van vier injecties in het ziekenhuis gegeven. Als dat goed gaat, komen wij in het vervolg thuis langs om de injecties te geven. In het begin was dat wekelijks. Dat is afgebouwd naar eens in de vier weken. Mevrouw krijgt nu een onderhoudsdosering. Daarnaast krijgt zij elke drie maanden via een infuus een middel tegen botontkalking. Dat dien ik ook toe.”
De tijd vliegt
Het bezoek begint met het opmeten van de bloeddruk en de temperatuur. “De injectie geef ik in de buik”, legt Lonneke uit. “Dat is 15 milliliter. Het toedienen moet langzaam gebeuren, dus daar zijn we wel een kwartier mee bezig. Maar ondertussen zitten we gezellig bij te kletsen. De tijd vliegt voorbij. Na afloop meet ik opnieuw de bloeddruk en de temperatuur. Mocht ik twijfelen of alles wel in orde is, dan kan ik altijd overleggen met de verpleegkundig-specialist hematologie in het ziekenhuis.”
Scheelt een reis
Adrie en haar man vinden het ontzettend fijn dat de injecties en de infusen thuis gegeven kunnen worden. “Het scheelt ons een reis naar het Bravis ziekenhuis”, merkt Adrie op. “Elk bezoek kost je toch minstens een halve dag. Door alle onderzoeken komen we al vaak genoeg in het ziekenhuis. Nu kunnen we lekker thuisblijven en komt Lonneke op visite. Ze prikt prima en ik voel me net zo veilig als in het ziekenhuis. Ik vind het fijn dat Lonneke elke vier weken komt. Daar ben je eigen aan. Ik heb het goed getroffen met Lonneke.”
“Je hebt ook hele andere gesprekken”, vult Lonneke aan. “Mensen voelen zich thuis vrijer om dingen te vragen en te bespreken dan in het ziekenhuis. Terloops geven we eigenlijk best veel voorlichting en adviezen. Dat is het voordeel van die één-op-één-gesprekken. Bovendien krijg je ook een indruk van de thuissituatie.”
Oliebollen
Elke oncologieverpleegkundige komt in principe bij dezelfde mensen. “We werken zoveel mogelijk met een vast rooster. Ik kom altijd hier. Daardoor heb ik ook een goed contact met meneer Priem en met hun kleindochter die regelmatig langskomt”, vertelt Lonneke. “Het is altijd heel gezellig”, vult Adrie aan. “We drinken koffie en praten gezellig bij.” “Met oudjaar was het helemaal bijzonder”, zegt Lonneke. “De kleindochter was er ook. Ze zei: ‘Als jij oma de injectie en het infuus geeft, dan krijgen we straks lekker oliebollen’. Zo zaten we na de behandeling heerlijk te smullen.”
Samenwerking bestaat vijf jaar
De samenwerking tussen het Bravis ziekenhuis en thuiszorgorganisatie Bloezem bestaat vijf jaar. Sinds 2020 komen oncologieverpleegkundigen bij patiënten thuis om een behandeling te geven. “Dat zijn vooral immuno- en anti-hormooninjecties en een infuus met botversterkende middelen. Middelen die veilig thuis gegeven kunnen worden, want veiligheid staat altijd voorop”, vertelt Daniëlle Bakx, teamleider van het Bravis Oncologie Centrum. “De belangrijkste reden om dit thuis te doen is de patiënt. Vaak zie je dat de patiënt zich toch inspant voor een ziekenhuisbezoek. Maar ook de rit naar en van het ziekenhuis is belastend. Patiënten vinden het heel fijn dat dit thuis kan. Dankzij de samenwerking met Bloezem is dat ook mogelijk.”
Aantal oncologische behandelingen thuis
Jaar Aantal afspraken Aantal patiënten
2020
|
436
|
37
|
2021
|
848
|
124
|
2022
|
2.204
|
552
|
2023
|
3.178
|
686
|
2024
|
3.407
|
731
|
Op de foto: Oncologieverpleegkundige Lonneke Suykerbuyk meet de bloeddruk op bij Adrie Priem.